Bu aralar yine budur durumum..Ay tek tesellim,yakınlığın ve yalnız olmamanın simgesi.Yüzümü göğe döndürüp duruyorum,ama içimi dökemiyorum,konuşamıyor anlatamıyorum..
Pazartesi mülakat var.Bu mülakat da hayatımdabir çok şeyi iyice deşmeme sebep oldu.İlki mülaki olmak,e gerçek mülakat günü...Keşke şunu da yapsaydım,keşke şunları belgeleseydim telaşını o gerçek mülakatta nereye koyacağımı şaşırdım.
Sonra farkettim ki kendimi yeni insanlara anlatmak istemiyorum.Evet yeni insanlar tanımak istiyorum,öğrenmek istiyorum ama kendimi yeniden anlatmak çok zor geliyor.Ve insanların görüşleri noksan..Yeni müdürden de bunun için rahatsız oldum evet,şimdi çözülüyor.Kendimi ispat etmek istemiyorum,ama iyi olduğum da bilinsin istiyorum.Konuş Nagihan...Neler çıkacak bakalım arka sokaklardan..Hmm,problem açık gibi..Derdin seni kimin bilmesi..Ama mülakat bunun üzerine kurulu..Bir sürü tavsiye ve taktik veriyorlar.Kendim gibi olamayacağım..Neyse yine karışığım..Yine hep her zaman Ona emanetim.Gök gibi yer gibi,isteyerek ya da istemeyerek bana gelin diyor..İsteyerek sana geliyorum demeyi diliyorum....