Tas gibi yuklenmisken yüreğini sırtına,
Huzura varıyorsun...
Gözünü yummuş biri,
ilk bakışım sen ol diye yürüyor..
Ağlıyorsun ...
Ağladıkca hafifledigini yüreğinin,
Artık biliyorsun...
Sırtını bir sütuna yasliyorsun..
Ağaca değil duvara değil daga değil,
Duaya yasliyorsun...
Diyelim ki acsın susuzsun hasretsin gunahkarsin,yorgunsun,dil bilmezsin,yalnizsin...
Sesleniyorsun sessizce,
Rabbi ınni lima enzelte ileyye min hayrın fakir...
İtiraf ettin mı..
İlan ettin mı..
Kuş gibisin...
Sahi kuşlar neden sıcak ülkelere göçerler bilir misin...
ağlayamadığım bi dönem olmuştu, cok fena bişey. ağlamak güzeldir, ilaçtır, şifadır, rahmettir.. ne güzeldir o..
YanıtlaSilKuşun kanat çırpısı gibi insanın ağlaması ...
YanıtlaSilAğladıkca özgürüz sanki..kendimizden..
Sonbahar hüzün Eylül cay derken simdi bir kuş şiiri biriktirmede icim...
"kim bilir
Belki de
Aynı kuş yankılanıyordu icimizde..."
"serçeler sonsuzdur"
"sigirciklar gökte corekotlari gibi,
Martılar bulutların sedeften süsleri..."
Bakarada bir kuş var demiştim...başlarken,kanadında gümüş var...sanırım o kuşun cüzleri bunlar,paramparcaligimdan toparlanıyorlar...makamı ibrahime varanda...