Her gece uykunun toprağına eğilir çiçek yağmur kokusunu özleyerek
Her gece göğün yaprağına seslenir toprak ayrılık korkusunu unutarak
Her gece gündüzün ortasına düşer insan melekut alemine sızan
Bir damla kan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder