En meşhur aşk destanları Leyla ile Mecnun , Kerem ile Asli , Ferhat ile Şirin..
Meşhur olmak bizde, fena ve acı ile.. Ya cinnet sonu ya ölüm..
Halbuki ölmeden önce ölmektir adı aşk..
Aşık olup , hem aşkında fani olup yaşamaya devam edenler , burda yaşamaya devam eden kısmının kayıtları da mühim, bulunduğu,daha doğrusu konulduğu yerde , işinin başında, kendi küçük dairesinin merkezinde, ve O 'nun yörüngesinde diğerlerine hizmet edenler, "yeşil kubbemin altındaki veliler" e dahil ve sırdırlar Allahu âlem..
Dün öğleden sonra evimizin namazgâh köşesinde öylece oturturken bir altın ışık değdi elime yüzüme, sırtımı sıvazladı, başımı okşadı, ısıttı.. Bu oda sabah güneşine alışık nereden geliyor bu güneş ışığı diyerek gayri ihtiyarı pencereye yöneldim. Çok da yakın olmayan bir pencere.. Ayna olmuş güneşe.. Bütün varlığıyla güneş olmuş da bana gönderiyor ışığını..
Işte ay da böyle.. Eksilerek artarak , kemali ve zevaliyle, o hüzünlü cemaliyle hep güneşe aşık.. Hep ondan aldığını bize veren, bizim muvakkitligimiz için muvahhitligiyle hizmet eden.. Daim yolunda, ve yesbehun, tesbihte,Rabbine sen subhansın demede.. Güneş, yıldızlardan bir yıldız Rabbin Hayy Kayyum ismiyle, ısıtan aydınlatan, ne çok aşığı var kim bilir kalbi irili ufaklı..
Kalbime döndüm .. kişi sevdiğinin kaderinden pay alır ya, ay.. hilal, dolunay , yar-i cemal, şakku kamer..
Güneş altın, ay gümüşe benzedi..
Yarin şemaili gümüş tene benzedi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder