Bilmem ki ben seninle oyun oynamadım mı oğlum..Onun için mi köşelere çekilişin...
Bilsen ne kadar yakın evimizin önündeki dut ağacının gölgesinde anne sütünü unutmak için dut emen dudakların, okuldan geliş saatime..
Cümlelerim karışık oğlum, aklım,duygularım,saçlarım,dolap içlerim, çekmecelerim,bakma sana kizdigima, sen düzenli ol oğlum, benim gibi olma diye...
40 hadis okudun biraz önce bana,Peygamberimiz cennette yanına alacakmis 40 hadis ezberleyeni dedin kağıdı uzattın sen de ezberle nolur dedin..
Benden ayrilmamak istemen var ya oğlum, en büyük dua sermayem....
Kurşunu unutan kalemimden ağlayan anneligime bir not..Çünkü unutmak derman olsa da hatırlamak şükür vesilesi....
