Yol halleri

Yolda olmak ile halleri yaza söyleye bitiremiyoruz , çünkü yol bitmedi henüz. Çünkü bir rüzgarla yürünen bir yol bu , nefeslerimiz o yoldan beslenen.. Bir saba rüzgarına karışan ses, Efendimizin irşad hayatı , “samimi ve bilge “ başlığa zorlanmış kelimeler …

Serlevha Hadisler ;

Efendimizin rıfkı ve merhameti, 

İnsanın değiştirme gücü ve sorumluluğu ,

Efendimizin ikab ile inzarı, emri bil ma’ruf nehyi anil münker ,

Efendimizin nasihat tanımı ve vaaz, mev’ize konularıyla sıralanmış , bölümün içi ise O’nun adanmış hayatından nice sahneler , suyun akışı gibi doğal, suyun hayat verişi gibi mucize…

Böyle… su kasidesi dinler gibi dinlediğimiz ezberlediğimiz bir tebliğ ve irşad hayatı.. 

Hayatımız.. ve işte hayatımız… Günlük gündelik telaşlarımız , dönemlik sıkıntılarımız , daha müreffeh bir hayat için çabalarımız, bitmez ihtiyaçlarımız , canımız , iştihalarımız, tahammülsüzlüklerimiz, sadece kendimize bile yetemeyişlerimiz ve toplumdan sorumlu tutuluşumuz, ikabla karşı karşıya kalışımız… 

“ Münkeri eliyle , diliyle değiştirmek , yapamıyorsa kalbiyle uzak kalmak …”

“ Ya iyiliği emreder kötülükten sakındırırsınız ya da ikab gelir de duanız kabul olunmaz “ buhranlarımız , kabul olunmayan dualarımız … Tatsız tuzsuz zorlama bir dindarlık tanımıyız …

Oysa imanın halaveti gibi bir lezzet var. Damağımızı nerde aşındırdık da almaz olduk, başımızı kendi derdimize ne kadar gömdük de bir yaraya derman olma mutluluğu alındı elimizden … Hidayete vesile olmak çıktı ki dualarımızdan kendi dalaletimizle burun buruna yaşar olduk. 

Efendimizin gemi misali, kurayla belirlenen bir yer tayini birileri üste birileri alta, kura gönlün meyline göre belki , denî olana yakın olana alt , ulvî olana sevdalı olana üst kat.. Sonra sınav , denizin ortasında susamak.. Suya ihtiyacı bulunmak , üsttekileri “ rahatsız etmeden “ gemiyi delerek su almak.. Ya beraber kurtulmak , ya beraber batmak … Dertlenerek irşad.. Doğruya davet… Yerini yeniden belirlemek 💧

Şükür ki elimizi bırakmadı merhamet, bizi bir işrak vakti saba yeliyle sözüne muhatap etti, Bir Çağlayan gibi aktı çorak gönüllerimize ömrünü O nun gibi yaşamaya çalışmış ondan bir cüzle , bize değen abı hayatla… 

Şimdi yeniden, koordinat belirleme zamanı, rota belirleme zamanı, ben yolun neresindeyim, nerede kayboldum, nasıl yola revan olurum ,bir bedel istiyor imanın halaveti, bir vazgeçişe bin bahiş belki.. 

Günümü gecemi vaktimi Ondan esintilerle düzenlemek, gözümü kulağımı kalbimi midemi Ondan esintilerle beslemek, kendimi toplumdan mes’ul hissetmek, dışardaki yangına,evimizdeki yangına ne kadar su dökebilirsem, uğraşmak dua etmek… Dua etmek.. Dua etmek.. Ne büyük bir şeymiş dua etmek … 💧

Duvarın ardını görmek /1444-1

Yeniden Hacıbayram.. Bu gerçek bayramlardan bir bayram. Çünkü gerçek, ruhta yaşanan.. Bedenin kısıtlı imkanıyla var zaman, mekan, beş duyunun hissiyle mahdud hisler, sıcak soğuk aydınlık karanlık gürültülü sessiz ve daha neler. Beden duvar. Sert, elle tutulur gözle görünür , katı, kütlesi var hacmi ağırlığı. Beden duyar, ve emrine amade olana seslenir sıcak, soğuk, ses az, susadım, acıktım, göründüm, görünmedim.. 

Duvarın ardında çırpınan bir kuş gibi, gönül. Kulak verilirse kuş cenneti… Zamandan mekandan mevsimlerden ve şartlardan azade bir can, hayat için bir başka imkan. 

Duvarın ardına kulak verene içinde mahşeri cenneti yaşamaya mümkün kılan… 

Duvarın ardından bir ses geliyor, Mesnevi , çalgıcı son şarkısını söylüyor 🌿