اِنَّ اللّٰهَ لَا يَغْفِرُ اَنْ يُشْرَكَ بِه۪ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذٰلِكَ لِمَنْ يَشَٓاءُۜ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللّٰهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالاً بَع۪يداً
Nisa 116
Allah kesinlikle bağışlamaz diyerek başlıyor ayeti celile..
Kimi?
Şirk koşanı..
Ve bağışlar diyerek devam ediyor,bunun dışındakileri , kimi dilerse..
Ve kim şirk koşarsa upuzak bir sapıklığa düşer, buyuruyor..
Şirk koşmak öyle kocaman koskocaman bizden zinhar uzak bir günah gibi duruyor , sonuçta taştan ağaçtan undan heykel yapıp tapinmiyoruz.
Bu kadar mı Rabbin korunmayı bunca söylediği şirk ...
Işimiz rast gitmediginde yaslandigimiz kim, rast gidince kim ... Kimin sözü son söz bizim için .. Akan sular durur mu , ayet hadis söylenince , ne biliyorsak unutur , ne yoldaysak döner miyiz ... Menfaatimiz , rahatımız , itibarımız söz konusu olduğunda başka bir kapıya varır mı aklımız kalbimiz ...
Allah ı kanun koyucu , hesaba çekici , magfiretini umdugumuz mutlak güç olarak görüyor muyuz ...
Ebu Musa el-Eş’ari bize hitab ederek şöyle dedi:
Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) bir gün bize şu hutbeyi irad etti: “Ey insanlar! Bu şirkten kaçınınız, çünkü muhakkak ki o, bir karıncanın kımıldamasından daha gizlidir! Allah'ın söylemesini dilediği birisi şöyle dedi: O, bir karıncanın kımıldamasından daha gizli iken, biz ondan nasıl sakınacağız? Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem): Ey Allah’ım, bile bile Sana şirk koşmaktan Sana sığınırım. Bilmediğim şeylerden dolayı Senden mağfiret dilerim! deyin buyurdu.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ نُشْرِكَ بِكَ شَيْئًا نَعْلَمُهُ وَنَسْتَغْفِرُكَ لِمَا لَا نَعْلَمُ "
...
Korkuyor muyuz ?
Seviyor muyuz ?
Delilimiz var mı ?
Nisa suresi bize dünya yolunda yolcu olma kılavuzu gibi ..
Nerden nasıl geçilir , hangi yol ayrımında neresi seçilir ..
Içimizdeki arketipler, kadın ve erkek .. Cemal ve Celal...
Bizim için en temele ve yükseğe vahdeti koyuyor ve dünyayı erkek ve kadından çoğaltıyor.
Sonra sınav ..
Kalabalıklar içinde , halimiz , tavrımız , yalnızlığımız..
Evlilik hukuku, yetimin, ana babanın, komşu akraba yolda kalmış , hizmetinde olanın , çocuğun hukuku..
Kafirle ehli kitapla munafikla hukuk..
Azalarımızın, bedenimiz ve ruhumuzun hukuku..
Yetimin malına göz dikip yetimle evlenmek mesela ,
Ya da eşinin yerine başka bir eş istemek,mehrini vermemek ?
Mehrini vermemek için boşamamak ?
Savaş deyince geride durmak yavaştan almak , durumu gözetlemek giden iyi bir sonuç alırsa kendi için üzülmek , kötü görünen bir sonuç alırsa , iyi ki gitmemisim demek ?
Otoritenin yanında peki deyip, çıkınca başka şeyler kurmak mesela, itaat etmiş görünüp hep başka bir niyet içre yaşayıp durmak...
Göz hakkına kulak hakkına riayet etmemek , kavlen sedida , beliga ,kerima, açık kapatan , içe isleyen , cömert sözden bihaber olmak..
Korku ya da emniyet her duyduğunu yaymak mesela , meselenin derinine bakamamak ?
Kendi çocuğu için duyduğu korkuyu yetim için duymamak ?
Her an hazırlıklı uyanık olmamak , bir nefer gibi değil , dalanlarla beraber dünyaya dalmış yaşamak , vehn ile arza çakılıp kalmak ...
Bu ayete kadarki yol ayrımlarından bazıları.. Sonu ise herkese bir pay , nasip, kısmet verilen sürede , şeytanın istediği pay , nasiben mefruda , temenni ve vaadle insanı kandırıp fıtratı bozmak... Şeytanın karini dostu yakını olmak ..
Bu yol ayrımlarında takvaya sarilanlarin ise refiki, yol arkadaşı nebiler , siddiklar ,şehidler ...
Ve sonunda " halil " dostluk payesi Ibrahim as' ın...
Halilin kelime manaları hep bir uzaklık barındırıyor bir perde bir miktar mesafe ...
Cenbimizin / canımızın istediği dünyaya bizi bağımlı kılan her ne varsa mesafe koymak , Allah a dostluğa adım adım yaklaştırıyor belki
...
Belki Allah 'a dostluk , zatinin yüceliğinden hep bir mesafe barındırıyor .
...
Belki delik deşik edip işleyen bir şey dostluk , mal , evlat , candan geçerek bulunuyor . Biz küçücük lokmalardan vaz geçemezken...
...
Belki çok zaman istiyor , kimyayı değiştiriyor ,şarap sirke anlamı bundan ... Ama şifa, durdukça yıllandıkça ortaya çıkıyor.
...
Allahu a'lem...
