Gül şehir,Nur şehir,uzuun bir yol,aciz bir kul...

Nasip insanı nerelere çeker götürür,insan gönlüyle nereleri çeker,ya da kader gönlü nasıl çeker baktıkça hayret ediyorum.Sanki bu hayatı ben yaşamıyorum,hep bir film seyrediyor gibiyim bu aralar,her kare ayrıntılarıyla görünüyor,fon müziğiyle,hatta kokusuyla.Bence sinemada üç boyutlu gözlükten sonra sahnelere uygun koku veren bir burunluk verecekler:))Sonra bu benim diyor inanamıyorum.Mülakat sınavını kazanmışım.Dua ediyorum..
Her nerede olursak olalım Allah gönül ayrılığı vermesin.Allah kul etsin,güzel yerlere ehil etsin..

Bu haberden sonra,Taha türkü modunda,Irmak ben ordan dönünceye kadar kocaman kız olurum di mi diyor,zaman geçiyor,bu sıkıntıları bize Allah veriyor diyor,niye diyorum,e gelişmemiz için tabii ki,diyor,Yiğit zavallıkonuyla ilgili konuşmuyor,ayakta su içme,dayanarak yemek yeme diyor,öfkelendiğinde sus diyor,okulda öööyle bakıyor ama evde hadislerini söylüyor,kut baba kut baba yapiyosuun,apiyet osun,diye şarkı söylüyor.Hatta favorisi Ankara nın taşına bak;))