Yolculuk

        Ezelden yolcuyuz ya ebede..Yola dair hisli cümleler var derinlerimizde..Her yolculuk kendinde ve kendine dairse de çıkabilmek var kendinden belki bir kavisli yol dönemecinde..
        Şimdi gönül sükunetli bir yolculuğa çıkmak ister,yolların sahibine teslim olmak ister,zaman makinesini kurup ayarlayanın düzenine hayran, lütuflara boğulmak ister...Şehirleri müşahhaslaştıran gönül,İstanbul u bir dost gibi bağrına basmak ister..Aslında İstanbul un onu bağrına basmasını ister,gönül bu ister de ister...Mesela kulağı vardır gönlün,fikrimin ince gülü tınısıyla  varıp hikmetlerle dönmek ister..Gözü vardır ki bu yolculukta en çok onun payı vardır belki,bir insan güzeline bakmak,ve bir bakış almak ister,gözlerini kapattığında bir İstanbul akşamına,bir Ankara sonbaharına,belki bir okul çıkışına üçüncü gözde beliren bir rehber ister...
        Yolcu olmak,yola koyulmak,yol almak,yolda olmak diyorum...Özledim diyorum ebedi,başka türlüsünü yorgunum anlatmaya....