Haftada bir manevi bir alışverişi olmalı insanın. Belli bir süre bir manevi atmosfere maruz kalmalı. Ekmeksiz yaşar da sohbetsiz yaşayamaz kalbi olan. Bu öyle üst bir durum değil asgari ihtiyaç. Vallahi!
Delilim de var, Cuma hutbesi...ayetle hadisle sabit...Nefes almakta zorlanan kalbimize iki kür halinde belli bir vakitte, hele burda Mekke de , dünyanın her yerinden gelmiş müslüman kardesinle yanyana yürek yüreğe omuz omuza aynı duayla...Dil kuranin rasulun dili dua kuranin ayetlerinin...aminler her milletin temsilcilerinin..
En azından haftada bir duymali insan inandığı doğruları , taze kan...
En azından haftada bir ağlamali sarsilarak...
Bugün hutbe güneş ay ve tabiata bakmakla tefekkurle başladı hatibin ses tonu ve ayetlerin ihtisamiyla yükseldi yükseldi bir yerinde hepimiz kendimizi kaybettik galiba, tefekkürü mevtti yapılan, imamın hickirikla sustugu yer cennet ayeti...ve o sessizlikte sadece gozyaslarinin sessiz sesi ve hickiriklar duyuldu uzunca...iki rekat cuma namazı.
.Tarifi imkansız bir temizlenme hissi...
Haftada bir en azindan bayram yapmalı kalpler, Cuma bayramimiz olmalı....
ve kelimeler....kelimeler, seni istediğin şeyi aramaya teşvik etmeleri açısından yararlıdırlar ancak aradığını kelimelerle bulamazsın. Eğer bulabilseydin, bu kadar çabaya ve nefs mücadelesine gerek kalmazdı...
17 Ekim 2014 Cuma
Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder