Hayat kolay görünen zorlarla örülü, dirilik burdan gelmiyor mu zaten , zorlanmaktan...
Duran su bile ölüyor.. Akacak, başını taştan taşa vuracak , terki diyar edecek, terki rahat, terki alışkanlık, terki rutin ki canlı olacak.. Hayat bulmak için hareket edeceğiz, hareket için niyet ..
Ille niyeti ikrar..
Şahsiyetin en önemli kararı, şehadet dille,inkar dille, nikah dille , talak dille ..
Dil , söz, müslüman olanın namusu .. Ağızdan bir kez çikan, arkasında durulan , sapasağlam bir söz.. biz söz diyoruz , Rab , kelime, yara...
Dille teslim oldum diyoruz , tamam olmuyor , kalbin tasdiki isteniyor , kalbe lisan tercüman olduysa ne alâ, ama yine ille sınanacak kul, yol alabilmiş mi..
Islam- iman - ihsan diye bir ufuk var hayat yolculuğunda...
Sınanacak önüne her çıkanla, sabitesi var mı tesbit edilecek ,yolda.. Ayağımızı kaydırma, sabit kadem eyle duası bundan .. Istikamet üzere atılan her adım taat..
Kolay mı..
Gafletsiz bir teyakkuz hali,sağduyulu bir karar verme melekesi, kuvvetli bir ihlas , katıksız bir aşk lazım..
"Hayatın med ve cezirleri karşısında muvazeneyi bozmamak "
Kolay mı taat..
Içi dışa çıkaran, zahiri batın eden, taat lokması.. demir leblebi mi, içtim dediğin kızılcık şerbeti mi, yutunca olgunlaşmış meyve , bükünce isyan ipinden kurtulan boyun , yürü denen yere yürününce kırılan pranga, yutana kadar zehir gibi gelse de yutunca , bal gibi tatlı ilaç gibi şifa...
طاعة طاعة..
Taat taat, itaatte bela da vardır..
Bu yüzden müminin hali kimi zaman dağın uzerinde gemi yapan bir mecnunluga, kimi zaman atıldığı kuyunun sahibine kusmeyen bir teslimiyete, kimi zaman kaybettiği oğlundan umudunu kesmeyen ve fakat dünyayı görmeyen bir çift göze, kimi zaman mancinikla ateşlerin içine atılan bir cesarete , kimi zaman rüzgarla at yelelerini okşayan bir kudrete , kimi zaman denizleri yaran adımlara, kimi zaman bir mabedde tertemizken iftira atılan bir iffete, kimi zaman sepete koyulan bir masumiyete , kimi zaman yetim doğan öksüz büyüyen, bir mağarada kulluğun güzelliğini perde perde açan bir Nur ' a uğrar..
Bela demenin güzelliğini belâyla ispat eden bir kervan , nebiler, sıddıklar , şehidler.. En son anilanin verdiği bedel can, gerisini hesaplasın düşünen kalpler .. candan öte candan ileri nesini nelerini feda eder kamil insan..
Bu kervana katılmanın tek yolu taat , itaat..
Kolay mı boyun eğmek, menfaatin tam zıddını işaret ettiginde, canın yandığında, doğru bildiklerin, o eşsiz mantığın, itibarın, imajın zedelendiginde , ne bileyim izzeti nefsin en ufak bir zarar gördüğünde, sevdiğin şeyler bütün parlaklığıyla sana suslendiginde ..
Allah ve resulü ne hükmettiyse o! diye içesine diyemeden , acı kavun mu diyelim halimize , koruk üzüm mü, ebu cehil karpuzu mu, kuru saman mı ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder