Erbain

Imrendigim herkesten tek tek vazgeçiyorum yine..
Bir tek siz kalıyorsunuz
Elinizde hüsnü yusuflar
Elinizde nergisler
Elinizde papatyalar
Elinizde güller
Elinizde mevsimlerle
Siz
Nasıl yaşanır bilmiyordum
Sizsiz
Yaşadıkça hissiz
Bir dönemeçte
Yeniden canlanan
binbir benle
Şimdi yine
Ölelim dirilelim
Bir ellerin parmaklarını yaratır gibi
Rab,
Öyle ölüm ve merhamet dolu olsun
Gelişim
Ve sessiz
Kapının kenarında
Hiç gitmemiş
Ama büyümüş gibi
Hiç ayrılmamış ama
Sığlığından kurtulmuş,engin
Halbuki dalgalar
Ve çakıl taşları
Dolu içim
Devinim
Bana bir dilim
zaman verin
Erbain...