Âlem-i Kübra, kudretle sihir yaptı da cirmini, küçücük bir nakış içinde gizledi.
Nakşın tamamını görebilmek , büyük resmi görebilmek…
Baktığım yerden şu olay şu durum bana bir şekil görünüyor ama bu işin aslı böyle olmayabilir fikri bu büyük anlamın belki ilk adımıdır . Hakkı hak batılı batıl görmek için tefekkür , kendinden çıkmak , en önemlisi Allah cc ile irtibatın sağlam olması gerekiyor.. Hakikat latif bir varlık… Benliğe bulaşınca güzel bir koku gibi uzaklaşıveriyor.
Yazmak kişinin kendi seslerini duymasını sağlar iftar ve tefridin ardından gelen bir itidal . Hakikatin peşinde bir ömür yaşamak gerekebilir , önce bir sabır , sonunu görmek için beklemek önemli. Her olayın altında ezilmeyeceğim üstüne çıkayım ki imanım var benim . İman sahibiysek ezilmeyiz.
Başımıza gelen işleri yavaş yavaş adım adım kendimize çekiyoruz ve farkında bile olmuyoruz . Küçük olaylardaki “ benim için en güzeli “ tercihlerimizle , dünyaya “ sadece bir avuç “ değil de dudağımızı dayayarak kana kana içişimizle çağırıyoruz o hiç mantıklı, etik , hoş olmayan davranışları tutumları musibetleri.. Bunu hak etmedim kandırmacası içimizdeki düşmanın bir oyunu …
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder