Bir bebeği kokladığında,bir çift gözle beraber ağladığında,karşına bir yetim çıktığında mesela,ve ille hakikatle karşılaştığında,sana bir şeyler söyletilen bir dost çıktığında,binbir türlü beladan korunduğunda ve Allah korudu deyip geçtiğin o anda korunduğunu hissetmez misin?
Dertler başını aldığında,yüce dağları duman kapladığında,dünyada senden daha dertli kalmadığında,yatarken otururken,ayaktayken,yerken içerken için için gizli aşikar duaya durduğunda,seni birinin duyduğundan emin olduğunda,çareler tükendiğinde,içine içine dönüp,gözyaşını sele verdiğinde,sığınacak başka bir liman bulabilir misin?
Ve ferahlatıldığında,dert bulutları dağıldığında,artık neşeli eğlenceli günler geri geldiğinde,sen o kürsüden konuşmalara geri döndüğünde,ihtiyaçlarını kendin karşılayabildiğinde!,bu zat evliyadır denildiğinde,kaldı mı ki evliya deyip dostluk makamını elinle ittiğinde,kulla Allah arasına kimse girmez deyip,Allah la arana sonsuz şey koyup,kul olmayı unuttuğun o arada düşülen en büyük çukur nedir bilir misin,ey kendim....
Kerametini,mucizesini,farkını,zatını.....vs,vs...
AÇIKÇA GÖRSEK YA!
Bağlantı:Son üç yazı,bakara-israiloğulları ve ben...
ahhh ablam yaaaa....açıkça göremediklerimden kıvranıyorum ben de.. gözüme sokulduğu halde kaçtıklarımdan...dua edelim birbirimize inşallah...
YanıtlaSil