ve kelimeler....kelimeler, seni istediğin şeyi aramaya teşvik etmeleri açısından yararlıdırlar ancak aradığını kelimelerle bulamazsın. Eğer bulabilseydin, bu kadar çabaya ve nefs mücadelesine gerek kalmazdı...

4 Kasım 2010 Perşembe

Oyun ve Oyuncak Duası

    Dün akşam çocukların dualarını dinledim.Yiğit önce teşekkür etti,bana oyuncak verdiğin için çok teşekkür ederim Allah ım,Irmak büyük ve bahçeli bir ev istedi kedi almak için,ve tabiki kedi istedi.Bunu duyan Yiğit unutmuşum ben de köpek istiyordum dedi.Başka,deyince Irmak anladı galiba,bütüüün bebeklere,hastalara,müslümanlara yardım et Allah ım,dedi..

     Geçen gün bir oyuncakçıyı dolaştım.Bir ev kursak ve içini döşesek oyuncaktan,bir ay sonra modası geçer yetişilmezdi herhalde.Bütün ev aletleri,sesleri,işlevleriyle ve o kocaman halleriyle oyuncakçıyı beyaz eşyacıya dönüştürmüştü.Fırın bile mikro ve ankastre olarak iki taneydi.Zavallı çocuk,bunların karşısında ne kadar savunmasızdı.Hayal gücü nasıl pıstırılmış,alanı ne kadar daraltılmıştı.Mikserle kekini çırpıp,fırınına koyan eviyesinde bulaşıklarını yıkayan çocuk,hiç hayal kurmadan 3.gün aynı işi yapabilir mi?Ama istemeden de yapabilir mi,altını ıslatan bebek istiyormuş Irmak,bunlar güzel değil di mi,barby iyi değil sevmiyorum diyor ama..Çocuklar da oyuncak istiyor gizli gizli,biz de  oyuncak, kendimce gizli gizli...Dualardan belli..

    Dünya bir oyun ve oyalanma yeridir dedi,dünyayı yaratan Allah..Gerçek hayat ahiret hayatıdır dedi dünyayı dışarıdan seyreden peygamber.Oynamak,eğlenmek,oyalanmak istiyorum dedi insan...Allah ın ,peygamber in dediğini duyanlar bile oyunsuz kalamadı,sıkılır da yenisini ister ya oyuncağın çocuk,insan da öyle yaptı,sıkıldı ve bir değişiğini istedi.Evinin,mobilyasının,arabasının,kıyafetinin,saç renginin,kaş şeklinin,işinin,yemeğinin sürekli değişmesini istedi.Çocuğunu bile belki değişirse diye istedi,kızsa erkek,erkekse kız,oyuncağı değişsindi,o hep eğlensin,hep gülsün hep mutlu olsundu.Ama öyle olmadı.En mutsuz çocuklar en çok oyuncağı olanlar oldu,oynamayı bilemediler bir türlü,her yer doluydu,hareket imkanı yoktu,oyuncakların çokluğu meşgale demekti.Öyleydi,bebeğin bile önüne ikiden fazla oyuncak verseniz ikisine de bakmaz,ağlardı...Ama oynanmasa bile alınmalıydı oyuncak,gün gelir oynanırdı..
      Bir de herkesin kendine özgü oyuncakları vardı,içinde toplu duada saysan bitmezdi,oğlana iş,hayırlı ve sarışın gelin,ev,kredi borcu,araba,3 oda ev,kilerli ev,onun için ümmeti Muhammed e edilen duadan,pakistanda sel altında,nijerde çöl altında olan insanlara duadan sonra ve buradaki amin diyen din kardeşlerimizin gönlündeki murat denilince ses dalgalanır,aminler çoğalırdı.Çokluktu istenen,her yerimiz çokluktan görünmez olmuştu bizim.Ne çok kıyafet,ne çok mutfak eşyası,ne çok ondan ne çok bundan..
        Halbuki azı sevmek kolaydı.Azı sevmek güzeldi.Güzel olan azdı.Efendimizin eşyalarının isimleri vardı,az olunca isim konulabilir ancak,biz hangi eşyamıza isim verebiliriz ki,Ayşe nin uçan atına binbir kanat takamadık,kanatlarını kopardık oyuncakların,eşyanın sırrını unuttuk,çoğalttıkça horladık,onlar da üzüldü...
        Oyuncak istiyoruz.Oyun..Korktuğumuzdan emin,umduğumuza nail eyle diyoruz ya,korkuyorum,neden korkuyor neyi umuyoruz acaba...

    

3 yorum:

  1. Ne güzel demişsin Neslihan,ne doğru söylemişsin.Bizim zamanımızda yoktu böye oyuncaklar,bir lastik terliğe bir şeker; bir eski pantalona bi naylon bebek alırdık.bazen de sıkılırdık hep aynı bebekten;kağıttan bebek yapar,kağıttan ebiseler giydirirdik.yüzümüzde hep tebessüm,yüreğimizde huzur vardı.şimdi kızımın birsürü oyuncağı var ama gözü hep vitrinlerde yine de.mutlu etmek için hep bir yenisi,hep daha iyisi gerekiyor.Rabbim yardım etsin diyorum,yardım etsin de öğretebileyim ona,yokluğa da azlığa da şükrü,yetinebilmeyi.hepimizin oyalanacağı,oynayacağı bir sürü oyuncak var hayatımızda, varoluş sebebimizi unutturan neredeyse.Azı sevemedik;çokda aradık mutluluğu.Oysa mutluluk azdaydı,ne kadar haklısın.Rabbim şükrümüzü arttırsın,azla yetinenlerden eylesin; umduğumuza da nail eylesin inş.

    YanıtlaSil
  2. Kanaat edenlerden olmak ve öylelerini yetiştirmek duasıyla. Allah razı olsun bir kez daha. Çok gerçek çok yazdıkların. Ya bir gün de şu sayfadan utanmadan ayrılmak isterdim... Hep başım önümde gidiyorum şuradan:) hep kusurlarımı fark ediyorum...

    YanıtlaSil
  3. Müjgan,amin..
    Hilal,ben de yazıp başım önümde kalkıyorum...Utanarak..

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...