Kelimelerin susmaya durduğunda
Gözündeki yaşları saklamaya çalıştığında
İçinden ağlayıp,zorlandığında
Kalabalıkları delen yalnızlığınla
Görünmez olmayı dilediğin o anda
Biri olmalı,seni sıkıca saran
Kemiklerini hissetmelisin ,seni ayakta tutan
Ve çıkınca içinden o tuhaf ses ölümü hatırlatan
Bırakmalısın artık ne varsa taşıdığın,hazan
Hala sıkmaktadır seni,sıkan
Sıktıkça can suyun çıkmaktadır,rahatlatan.
Ve tamam deyip bıraktığında
Ve sen artık biraz önceki sen olmadığında
Dizlerinin bağı çözülüp,kalbin yarıldığında
Şükret,hamd et,an ilk emri,Hirayı,Yaratanını
Sıkarak ferahlatanını
Cebrailin kucaklayışını
Bilmem de,sarılsın daha sıkı
Okumak zor
Sarılmadan.....
sana yorumlarım, hep 'tam da..'yla başlıyor farkettim..tam da şiir diye inlerken, dinlerken...gözümü kapatmış bilmediğim bir şiire kulak verirken..maşallah..okurken,sarıldım şiirinle,sımsıkı sıktı, ferahlattı inşallah...
YanıtlaSilİnşallah tuğçem...
YanıtlaSil