Zaman akıp gidiyor..

14 muharrem 1431 Ay gökyüzünü kaplamış nerdeyse..
Bugün oğlum üç yaşını bitirdi.Doğum günlerini hiç değilse hicri olarak yad edelim dedik.Hep denir ya dün gibi doğduğu gün.Dün gibi değil,ama zaman geçiyor,haneme ne bırakıyor,bir günüm ötekinin neresinde,ne verebildim çocuklarıma,ne alabildim hayattan..Elimden gelen tek şey yaptığıma yapamadığıma estağfirullah..
Yetişemiyorum.Engelleyemiyorum üzülmelerini,sağlayamıyorum mutluluklarını,benim değiller çünkü sahipleri var,o mutlu ettirirse oluyor daha doğrusu O oldurursa oluyor.
Çok sade,telaşsız bir doğumgünü oldu.Önce çocuklarla beraber pasta yaptık.İkisi de tezgahın üstündeydi.Sonra üçgen,kare dikdörtgen köfteler yaptık.Son olarak da ben çocuklara sürpriz hayvan figürlü Nuh un gemisi makarnası yaptım.Babaları bu ayki temamızı hatırlayıp almış sağolsun.Sonra tabağımızda geometrik şekillerden gemi yaptık,hayvanları gemiye bindirdik..Farkettiğim en önemli şey önceki doğumgünlerimizde ben çocuklardan çok kendimi hoşnut edecek şeyler yapmışım.Dışarda yemek yemiyor benim çocuklarım mesela,iskender yemezler,pide yemezler,hamburger bile yemezler çünkü ekmek arası bir şey çok yoğun bir şey onlar için..Çeşit çeşit pasta börek yemezler biri sadece çikolatalı olanı alır,diğeri de ondan gördüğünü,yani herşeyi oturur biz yetişkinler yeriz:(Doğumgünü çocukları değil.:))
Mutluluk düşündüğümüzden,filmlerde gördüğümüzden çok farklı bir şey,hüzün de öyle,şimdi olduğu gibi,sorsalar nedenini anlatamazsınız ama kaplayıverir ikisi de içimizi,ayın gökyüzünü kapladığı gibi....