Her hikayenin doğduğu bir yer var,ırmak gibi,insan gibi..Hikayeler ve insanlar da akar ırmaklar gibi.İnsanlık hikayesinin ırmağı çağıldayıp akıyor yüzyıllardır.Ben de küçücük bir katreysem yolunu bulmaya çalışan,şifrem bu ırmağın kaynağında gizli...
'Gizli bir hazineydim,bilinmek istedim' iltifatına mazhar olmuş,olmamış oldurulmuş,bilmemiş bildirilmiş,gizli hazineden gelen aziz ruhu yapışkan bir balçıkla sıvanmış bir insan var kaynakta.Adem süryanice toprak demekmiş.Havva,Adem..Babam,haritam,köküm,şifrem.Geldiğim yeri bilen,meleği ve şeytanı,ve iki yana akan kanı,merakı...En büyük sürgünü yaşayan,en derin ayrılık acısını çeken,en büyük kavuşmaya mazhar olan,ruhuna üfürülen,esma bildirilen,esmayı bildiren,secde edilen,gıyabında Allah ın meleklerine ben bilirim dediği,üstünlüğünü ispat ettirdiği....
Bir bilmece var hikayenin başında.İnsan bir muamma.Meleklerin dilinde,kan döken,bozguncu,Rabbi nin ben bilirim sizin bilmediğinizi dediği.Esma var,eşyanın yani her şeyin aslı ismi hakikati duygusu,insana bildirilen,meleklerin bilemediği,ve bize hep bilmemiz gereken ve asla kendi kendimize bilemeyeceğimiz bilme kelimelerini öğreten.'Sübhaneke la ilmelena illa ma allemtena inneke entel alimül hakim'Sen sübhansın biz senin bildirdiğinden başkasını bilmeyiz.Alim ve Hakim olan sensin...Bilemeyiz,bilemiyoruz...'Ben size sizin bilmediğinizi,açıkladığınızı ve gizlediğinizi bilirim demedim mi?'...
Tesbih,itminan ve secde,tüm meleklerde..Tam karşısında ise secdenin zıddı kibir,şeytanda,ben ondan hayırlıyım,iyiyim,daha kaliteliyim diyende.Secde eğilen,küçülen demekse,kibir direten büyüklenen demek,çocukların ayak uçlarında boyunlarını kaldırarak boy ölçüşmeleri kadar komik,koca çınarla..Sonra küsüp ümit kesmek hayat boyunca,uzak şeytan ismine bir de iblis koydurmak ,tevbe etmeyerek,hatadan dönmeyerek,beni sen azdırdın diyerek...Azdırmaya azmaderek düşman ilan ettiği insanı bir de racim olacak taşlanacak kıyamete dek.Kuyruk acısı derler ya,tüm çabası bunun için atamı kıskanmasının zehrini neslimden çıkarmak için...İnkarcılardan oldu şeytan,beni de o burdan görünmeyen belirsiz dipsiz kuyuya düşürmek için..
Adem ise yerleşti zevcesiyle cennete. Adı toprak olan birinin,toprakla imtihanı,yerde yaratılışı,ve kendi yaratılışı gibi topraktan yetiştirilen bir şeyle sınırlandırılışı.Yasak elma diye hala bir gizemle,büyüyle söylüyorlar ya,buğday mıydı,üzüm mü,incir mi,görünüşü baldan tatlı ya buğdaysa zehirli,üzümse şarap gibi örten beyni,incirse kurtlu diyor Hamdi Yazır.Allah yasak demiş ya,muhakkak var bir zararı,herkesin kendi nevinden imtihanı.Dünya sevgisi bütün günahların başı,ve işte tehlike, görünüyorsa lezzetler böyle baldan tatlı...Bir sürü ağaç içerisinde bir ağaç,ama farklı,sonrası efsaneler,zanlar,içine sığmayan bir merak acaba nasıl bir şey?İnsanın handikapı.Diyorlar ya,yaşamadığın bir şey kalmasın,bunun tadını bilmiyorum deme...Yaşa..ölümsüzlük için yaşa,ölmemek için ye,yaşlanmamak için yaşa..Nedir benim yasak ağacım,içi acı baldan tatlı...Ve kaydı ayakları,indiler oradan ikisi,birbirine düşman olarak hem de..Yer,düşmanca inilen bir yer demek ki,dostça geçinmek bunun için zor ve kıymetli,evlilikte huzur bunun için zahmetli...Ama ne ezeli ne ebedi,müstekar sadece.Belli bir miktar,kısıtlı bir süre,istikrarlı bir yolculuğun bir bölümü sadece.Ezel,anne karnı,dünya,kabir,ahiret,ebed..Ezelle ebed arası İnsanın müstekar yurtları.
Ve kelimeler,yine kelimeler..Bozulmamış ruhun aslından aldığı hazineler,huy olmamış bir hatanın ,ısrarcı olmayan günahın affı için dil ve gözyaşı dökmeler..İki dilin ve gönülün bir olması,Rabbena zalemna enfüsena ve inlem teğfirlena ve terhamna lenekünenne minel hasirin,niyazı..Dua edilir,niyaz ettirilir ya,biz kendimize yazık ettik,bizi affetmez merhamet etmezsen,hüsrana uğrarız,niyazı..Ne güzel kelimeler..Ne güzel..Yazık ettim,hem senden oldum,hem nimetimden,hem huzurum gitti Rabbim,hem safiyetim,sen bağışalmazsan merhamet etmezsen kime bırakacaksın beni,nolur bana bırakma beni,bu zalime bırakma beni,kurtar benden beni...Allah Tevvab dır,Rahim dir..
Affetti Allah,affeder O Gafur,ama inmişizdir hep beraber ve geri sayım başlamıştır artık,daha baştan yolun sonu gözükmüş,hidayete tabi olana korku ve hüzünden emin bir dostluk,inkar edene ebedi olarak cehennem görünmüştür.Geri sayım başladı.Kimbilir kaçıncı nefesinde dünya,ve kaçıncısındayım ben..İşte bu bizim hikayemiz ve biz gerçekten kardeşiz....
Not:Bakara:30-40
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder