Alın Yazısı

      Herkesin alnında yazarmış kim olduğu,kaderini geçtim yani.Dün mazi yarın meçhul,kader mukadder,takdir edenin elinde.Bugün yazılı alnımızda,neliğimiz,neyiz diye kabul ettiğimiz..Okuyana,anlayana,hani biz şimdilerde bulup diyoruz ya,aura!

     Kırk yaşından sonra yüz ifadesinin değişmeyeceğini söylüyordu bir düşünür.Kırktan sonraki çirkin yüzden hayır çıkmayacağını.Alın yazısını çaresizlik gibi görüyoruz ya biz çehremiz ifademiz yani güzelliğimiz aslında elimizde değil mi?

     Ben dediğimde eşittirin öbür ucunda ne varsa o yazıyor alnımda.Üniversitede sormuştu psikoloji hocamız,ben kimime üç cevap yazacaktık.Hatırlayamadım ne yazmıştım,yazmış mıydım,yoksa bulamamış mıydım.Dersi üstten alan birininkini beğenmişti Hoca,bayanım,Türküm,Müslümanım demişti.Yazmam,yani bilmem lazımdı oysa,etrafa bakıyorum alnımdaki bu levhayla.O pencereden  hayata.Gözlerim çok güzel yazıyor kiminin alnında,boyum uzun,zekiyim,elbisem muhteşem,görgülüyüm,asilim,en temiz kalpli benim kimisinikinde kimi zaman..Ve okuyor okuyan...Alnında KUL yazan insan arıyor derdi olan.

     Neydi insana Efendimiz e uzaktan bakınca heybet,yanına varınca aşk yaşatan.Bu yüz yalan söylemez,dedirten.Yüzü dolunaya benzeten..

     Neydi Bizans elçisinin halife Ömer i arayıp ağaç altında uyurken bulup şaşırttıktan sonra,uyanıp yüzüne bakınca heybetiyle etkileyen ve müslüman eden.Ne gördü bu korumasız,gösterişsiz ,dünyada garip bir yolcu gibi olan Ömer in alnında...

     Ne var benim alnımda,ne yazıyor acaba,çalışmalıyım en çok bu yazıya.Kısa ,öz.Kul yazdırabilmek adına,duayla...